27 Okt 2010

SARIK WAN URANG JAPANG (Serial Utuh Ujai)

Rahatan Angah Hadie dangsanaknya Utuh Hirman bagawi di parusahaan Batu Bara, sidin banyak papatuhan wan tanaga kerja asing nang digawiakan di parusahaan nintu. Hari itu sudah tangah hari, parut pina karuncungan, lalu Angah Hadie ne membawai kawannya nang matan Japang makanan di rumah makan nang taparak. Imbah makanan, sambil di mutur, nang badua ni bepandiran.

“Mun di Indunesia, sisa makanan seafood nang kita makan tadi di apa’i?” jar Japang menakuni Angah Hadie.

“Dibuang ae,” jar Angah Hadie.

“Ohhhh, mun di Japang nintu diulah pulang jadi makanan ringan, imbahtu dijual pulang ka Indunesia,” jar Japang.

“Oh, iya kah?” jar Angah Hadie.

Urang Japang tadi malihat ka bakas minuman kaleng nang diminum Angah Hadie, “Mun minuman kaleng nintu habis ikam minum ikam apa’i?”

“Ya, dibuang ae,” jar Angah Hadie.

“Oh sayangnya leh, mun di Japang kaleng ninitu di daur ulang gasan dijadikan mobil imbahtu dijual ke Indunesia.”

“Oh, kaitu kah?” (Pina manyanyarik sadikit).

Kada lawas buhannya talalui bakas pambuangan ban bakas di parak parusahaan, “Gasan apa ban-ban bakas nintu?” jar Japang.

“Gasan disalukut wara ae,” jar Angah Hadie.

“Oh, mun di Japang ban-ban itu diulah gasan dijadikan kondom, imbahtu dijual ka Indunesia.”

“Oh, kaetu kah!” (Pina manyanyarik Angah Hadie ne, matan tadi tapakalah tarus lalu batakun), “Ikam tahulah, diapakan kondom tu mun habis kami mamakai?”

“Kada tahu,” jar Japang.

“Kondom tu kami daur ulang pulang manjadi permen karet lalu kami ekspor ka Japang,” jar Angah Hadie mambalas.
pada taungut ha lagi urang japang nitu kada sing bunyian.

samuga mahibur.

0 komentar:

Posting Komentar